Uitdagingen en verschillen

Jambo!

Tijd voor een volgend verhaal uit het warme Tanzania. Ja, warm dat is het hier tegenwoordig wel. Toen ik net aankwam was het nog wel lekker, zo'n 28/30 graden met een lekker fris windje in de schaduw, prima! Maar nu merk je wel dat het hier richting zomer gaat en de temperaturen lopen op. Ik denk dat het gemiddeld zo'n 34 graden is en de warmte is nu ook doorgedrongen in de schaduw. Ik mag echt niet klagen hoor en het is goed vol te houden, maar stiekem verlang ik ook wel weer naar de kou in Nederland. Van te voren had ik absoluut niet bedacht dat ik dat zou gaan missen, maar na een tijdje is die warmte wel weer goed geweest. Ik ga nog een paar weekjes genieten van dit weer en ga dan met alle liefde weer terug naar de kou!

Genoeg over het weer, wat heb ik deze week gedaan? Na een rustige kantoordag bedacht ik me dat ik wel wat extra uitdaging kon gebruiken. Ik was erg op zoek naar iets waar ik me de laatste weken nog in vast kon bijten. Daarom heb ik nog een keer geskyped met Suus om te vragen waar ik me nog in kon gaan verdiepen. Ze gaf me een aantal tips waar ik wel iets aan had. De focus ligt nog steeds vooral op het verbeteren van de Mamabus. Ik hoop de komende week de andere 2 nurses, die niet bij de training aanwezig waren, nog te spreken. Ik heb ze niet meer gezien en dus ook niet kunnen vertellen wat ik de andere nurses hebt verteld. Ook gaat de communicatie nog steeds niet helemaal goed, waardoor er niet veel vrouwen en kinderen naar de bus komen. Ik vind het wel lastig om dit aan te pakken, omdat ik afhankelijk ben van mijn collega's. Zij gaan namelijk naar de dorpen om te vertellen wanneer de bus komt. Ik kan niet controleren wat ze zeggen en hoe ze dit vertellen en ik wil er ook niet constant naar vragen. Ik moet dus nog even kijken hoe ik dit nog kan verbeteren.

Naast het praktische werk ga ik me ook bezig houden met evaluatie. De Mamabus rijdt nu ruim een jaar, dus het is tijd voor een jaarverslag. Hier ga ik me komende week eens op storten. Ik vind het erg interessant om te bekijken wat er goed is gegaan, maar vooral ook waar we van kunnen leren. Ook als er op termijn misschien meerdere bussen komen, is het handig om dit goed op papier te hebben staan. Een leuke uitdaging dus!

Verder hobbelt het normale leventje hier gewoon door. Ook deze weer waren er weer ritjes met de Mamabus en heb ik werk gedaan voor het ziekenhuis. We hebben samen met Alberto weer een heleboel meisjes gevaccineerd tegen HPV. Deze keer heeft Alberto ook een les gegeven over het vaccin en waarom we dit geven. De meisjes hier hebben namelijk geen idee wat ze krijgen en ook hun ouders en leerkrachten weten dit niet. Ze nemen gewoon aan dat dit erbij hoort en van de discussie die in Nederland losbarstte toen deze vaccinatie werd ingevoerd, is hier totaal geen sprake. Aan de ene kant is het goed dat de mensen vertrouwen op het ziekenhuis en de artsen/verpleegkundigen, want dit is ook wel eens anders geweest. Maar aan de andere kant is het ook goed om je bewust te zijn waartegen je gevaccineerd wordt en waarom. Ook Alberto vindt dit erg belangrijk en ging dus een les geven aan de leerkrachten en de kinderen. De les was natuurlijk in Swahili, dus we begrepen er weinig van, maar we wisten dat hij zou gaan uitleggen wat HPV was en waarom dit kan zorgen voor baarmoederhalskanker. Het vaccin is het meest betrouwbaar als het gegeven wordt, voordat een meisje seksueel actief is. Daarom wordt het hier op 9-jarige leeftijd gegeven. Ik vind dat al behoorlijk vroeg, in Nederland is de leeftijd namelijk 12 jaar. We kregen echter de vraag van een aantal leerkrachten waarom het niet eerder gegeven werd, aangezien meisjes ook al op jongere leeftijd seksueel actief zouden zijn. Hier schrok ik behoorlijk van, nog jonger dan 9 jaar?! Ik vroeg aan Alberto of dit werkelijk gebeurt en zei dat ik het nogal schokkend vond, maar hij lachte en zei dat het toch echt zo was, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ik weet niet zo goed in hoeverre dit dan vrijwillig is en of ik dit onder 'andere cultuur' kan plaatsen. Maar het is ook geen onderwerp waar je iemand van alles over gaat vragen, dus ik heb het hier maar bij gelaten. Gelukkig was deze dag verder erg leuk en hebben we weer veel meisjes beschermd tegen baarmoederhalskanker!

Vrijdag zijn we weer een dagje naar Moshi geweest. We wilden graag een bezoekje brengen aan de Memorial Market. Dit is een grote markt met tweedehands kleding. Er waren een heleboel kraampjes met alleen maar kleding en schoenen in alle soorten en maten. Van babykleding tot bruidsjurken en van pumps tot regenlaarzen, werkelijk alles was hier te krijgen. We hadden het idee dat lang niet alles tweedehands was. De kraampjes werden bevoorraad door grote pakken vol met kleding, waarbij we ons afvroegen of dit de kleding is die wij inzamelen in Nederland. Het was een leuke ervaring om hier rond te lopen en we hebben nog lekker een glaasje fris gedronken bij een van de kraampjes.

Zaterdag hadden we nog een tripje geboekt naar de Mataruni watervallen. Dit waren weer andere watervallen dan degene die we vorige maand bezocht hebben. Vanuit de parkeerplaats moesten we nog 3 kwartier wandelen, maar de omgeving was prachtig! We liepen door een regenwoud en de gids vertelde over alle soorten planten die we onderweg tegenkwamen. Eucalyptus, lemon grass, mango, papaya, bananenbomen, limoen, en ga zo nog maar even door. We kwamen uit bij de watervallen die maar liefst 100 meter hoog waren. Deze keer wilden we ook gaan zwemmen, dus vol goede moed liepen we het water in. Wat was het koud! Het water is namelijk afkomstig van de Kilimanjaro en was dus niet warmer dan een graad of 15. Maar wij zijn geen watjes en al snel zwommen we onder de waterval door. Wat een ontzettend gave ervaring, echt iets om van je bucket list af te vinken! Na een lekkere lunch zijn we nog een keer terug het water in gedoken, waarna we ons in het zonnetje lekker lieten opdrogen. Ook deze waterval was er weer eentje waar je uren naar kan blijven kijken. Toen we weer opgedroogd waren, was het tijd om terug te gaan. Dit was ons laatste tripje met Kessy Brother's, de reisorganisatie waar we een heleboel uitstapjes mee hebben gemaakt. We hebben ze bedankt voor de goede service en kunnen ze aan iedereen aanbevelen!

Vandaag weer een dag om te relaxen. Door de stortbui van gisterenavond (de tweede sinds ik hier ben!) was het lekker koel vanmorgen. Ook was alle stof uit de lucht, waardoor de Kili heel goed te zien was. Het was prachtig weer om een stukje te gaan fietsen, dus ik heb een mountainbike gehuurd en twee uurtjes in de omgeving rond gefietst. Het zonnetje zorgde ervoor dat de temperatuur snel steeg, dus een duik in het zwembad kon ik bij terugkomst wel gebruiken. En nu zit ik lekker bij het restaurant met een glaasje wijn te genieten van het goede leven!

Mijn volgende verhaal zal voor het eerst niet vanuit Moshi komen, maar vanaf het paradijs Zanzibar. Wat hebben we er zin in!

Tot snel!

Liefs, Janne